En francés hay 4 conjugaciones: las que acaban en "-er" (chanter [cantar]) primera conjugación, "-ir" finer (terminar) segunda conjugación, "-oir" (recevoir [recibir] , "-re" [rompre (romper]
Todos los verbos acabados en "-er" menos " aller" (ir) pertenecen a esta conjugación. Es la conjugación más frecuente el 85% de los verbos pertenecen a esta conjugación. Y son siempre regulares. Como ejemplo vemos el verbo "chanter" (cantar):
| Conjugación | Significado |
|---|---|
| je chante | yo canto |
| tu chantes | tú cantas |
| il chante | él canta |
| nous chantons | nosotros cantamos |
| vous chantez | vosotros cantáis |
| ils chantent | ellos cantan |
| Conjugación | Significado |
|---|---|
| je finis | yo termino |
| tu finis | tú terminas |
| il finit | él termina |
| nous finissons | nosotros terminamos |
| vous finissez | vosotros termináis |
| ils finissent | ellos terminan |
El verbo "être" es totalmente irregular y no cumple ninguna regla para conjugar el presente:
| Conjugación | Significado |
|---|---|
| je serais | yo sería |
| tu serais | tú serías |
| il serait | él sería |
| nous serions | nosotros seríamos |
| vous seriez | vosotros seríais |
| ils seraient | ellos serían |
El verbo " avoir" como el verbo "être" es muy irregular en presente:
| Conjugación | Significado |
|---|---|
| je aurais | yo habría |
| tu aurais | tú habrías |
| il aurait | él habría |
| nous aurions | nosotros habríamos |
| vous auriez | vosotros habríais |
| ils auraient | ellos habrían |